Brisbane, Lone Pine Sanctuary, Stradbroke Island en familie opzoeken in Redland Bay

Vrijdag 20 september

We besluiten om S’morgens wat uit te slapen de camper op te ruimen en leeg te gooien en dan al richting Brisbane te rijden want dat is toch al gauw weer 4 uurtjes rijden. Weer helaas een verspilde opruim en reisdag maar zo hebben wij er velen gehad deze reis helaas.

Zaterdag 21 september

We worden gewekt door de enorme jeuk die we al dagen hebben en de regen.

De jeuk is verschrikkelijk en we denken dat het in de bedden in de camper zit, ik heb de verhuurder ingelicht en of hun iets voor ons kunnen betekenen?

Helaas wordt dit niet echt gelooft door de off Road care van onze verhuurmaatschappij en hun zeggen dat het van alles kan zijn.

Wij hebben zo onze twijfels en het zit zeker in de camper, deze man geeft aan via de mail dat we een pest controle moeten doen maar dan zelf betalen, hij is niet goed geworden. Dat gaan we zeker niet doen na meerdere slapeloze nachten en onze jeukende lichamen, maar we laten onze dag hierdoor niet vergallen en rijden naar de The Lone Pine Sanctuary waar we met de camping ongeveer 23 km van zijn verwijderd. Na een half uur parkeren we ons monster en gaan we als eerste op de foto met een koala, dat is wel een wens van ons beiden en we staan in de rij.

Even op de foto met een koala kost maar liefst $50 en de entree $84 dus zijn we binnen 15 minuten alweer goed arm gemaakt hier in Australië.

Maar toch willen we zo’n kans niet laten schieten en we mogen om en om op de foto met een etende koala, ach wat een droppie liefst neem ik m mee.

Hierna gaan we de Kangaroos, wallabies, wombats, vliegende honden, Emu’s etc. Bekijken en wat voeren. Dit is erg leuk zelfs de grootste Kangaroos kunnen we voeren. Na uren rondlopen in de zoo gaan we richting een plantenzaak voor een plant voor mijn oudtante Yvonne die in een dorpje naast Brisbane woont in Redland Bay. Bij toeval kwam ik erachter via Facebook dat ik familie heb wonen van mijn moeders kant in Australië en zij vroeg ons om langs te komen.

We kwamen bij haar aan en voelden ons gelijk thuis, wat een lieve warme vrouw en we mochten/ moesten van haar in het huis slapen niet in de camper.

Na wat opfrissen gaan we met Yvonne mee naar een van haar zoons Jake (mijn achterneef dus) om zijn 39e verjaardag te vieren, hij woont met zijn vrouw en kinderen ook in Redland Bay en geeft een tuinfeest met veel vrienden. Erg gezellig en de biertjes gaan er goed in, zo leuk om familie waar ik het bestaan niet van wist te leren kennen. Na wat uren drinken en kletsen gaan we richting Yvonne haar huis.

Zondag 22 september

Vanmorgen lekker uitgeslapen bij Yvonne, wat was gedaan en de camper weer met gif bespoten tegen de vlooien, midgees of wat dan ook.

Heerlijk ff verder niets doen, Yvonne maakt een uitgebreid Engels ontbijt met bacon en eieren en dat gaat er goed in na de biertjes van de avond ervoor.

Rond een uur of 12 gaan we richting haar dochter Amanda die ook jarig is (toevallig allemaal in september) om mijn en haar verjaardag te vieren.

Wat een leuke en lieve mensen en krijg ook nog een kaart, een ketting als cadeautje en een taart met kaarsjes voor mijn 40e verjaardag en heel veel eten.

Wat een welkom en gastvrijheid, niet normaal zeg!

We leren ook de vrienden van Amanda kennen en ze hebben allemaal hun mondje wel, na veel biertjes en gezelligheid besluiten we rond 21:00 uur naar huis te gaan.

Wat een geweldig leuke dag en heb familie erbij, te gek gewoon.

Maandag 23 september

Met Yvonne, Kristen, de kinderen, Dennis en ikke rijden we naar de ferry om de boot naar Stradbroke Island te nemen. Dit eiland ligt er letterlijk tegenover Yvonne haar huis en het schijnt een heel mooi eiland te zijn, dus we zijn benieuwd.

Als we aankomen op net eiland nemen we gelijk de bus richting de George Walk.

De walking trail leid je langs de prachtige baaien met azuurblauwe zee en is echt ontzettend mooi om hier te lopen, ook zien we Kangaroos, vogels, schildpadden etc.

Na de prachtige baai wandeling gaan we met de bus een halte verder richting een heel mooi strand waar we gaan zonnen, en daarna een lunch bij een soort van vis restaurant met uitzicht op het strand. S’middags gaan we met een taxi naar een baai waar dolfijnen zitten normaal en koala’s in de bomen maar helaas zien wij helemaal geen dieren. Tegen een uur of 17:00 uur nemen we de ferry richting Redland Bay en gaan we gelijk richting Yvonne’s huis om een douche te nemen gezellig nog wat te eten en ons alvast voorbereiden op het vertrek van dinsdag. Helaas vliegt de tijd en moeten we bijna weer afscheid nemen van Yvonne die ik inmiddels al in mijn hart gesloten heb. Wat een lieve warme gezellige vrouw en dat ik door haar vader die mijn moeder toen ze klein was een pop gaf die Yvonne heette waar ik naar ben vernoemd maakt het allemaal nog veel meer bijzonder.

Cape Hillsborough en Hervey Bay

Woensdag 18 september

Ik ben zoals elke ochtend rond 04:45 uur wakker en besluit me klaar te maken om zo naar het strand te gaan voor de Kangaroos met zonsopkomst. Om 05:15 uur staan we al paraat op het strand om de Kangaroos te spotten, er is al een streep zonsopkomst te zien en je ziet dat er al velen Kangaroos op het strand lopen.

De zon komt steeds verder op en met enorm prachtige kleuren zoals dat hier in Australië echt fantastisch is.

De silhouetten van de Kangaroos zijn zichtbaar en we maken wat waanzinnige foto’s alweer. Na een uur ongeveer moeten we ons klaarmaken en als een speer gaan rijden want we moeten immers naar Hervey Bay wat maar liefst 870 km verderop is.

Voor een Australiër weinig voor ons een klere eind weg, dus om half 7 rijden we verder naar beneden. We worden door de Tom Tom naar een weg gestuurd die echt door de outback van Australië gaat en deze straat van maar liefst 187 km lang heet Malborough. Gelukkig hebben we genoeg diesel, maar toch knijpen we m want als we op een off Road terecht komen moeten we terug en dan gaan we het niet redden met de diesel. Maar gelukkig blijkt de hele weg geasfalteerd en kunnen we zonder kleerscheuren verder rijden richting Hervey Bay waar we uiteindelijk pas om 18:30 uur (12 uur later) aankomen. Pff wat een dag en wat een vermoeiende reis S’avonds zijn we gesloopt en doen we niet veel meer.

Donderdag 19 september

Vandaag gaan we op whale watch en we worden opgehaald om 09:00 uur door een bus die al vol zit met bejaarde Australiërs. We voelen ons ineens een stuk jonger Hihi, en na alle pensionada’s opgehaald te hebben gaan we naar de haven van Hervey Bay en nemen we de boot. We zijn de allerjongste, wat voelt dat goed en op de boot en we krijgen uitleg van de schipper. Tot eind oktober is het walvissen tijd dus we moeten 100% zeker walvissen gaan zien, ben benieuwd!

We varen uit en binnen 20 minuutjes zien we al een walvis met haar kalf, ze slapen en we kunnen redelijk dichtbij komen maar omdat ze slapen zien we eigenlijk alleen de ruggen. Daarna varen we door om wat meer walvis spectakel te zien, maar dat gebeurt eigenlijk de hele dag wel maar dan zijn de walvissen best ver weg waardoor (ik als slechtziende) je een zwart stipje ergens ziet die uit het water springt.

Na een paar uren gaan we eindelijk twee walvissen zien die echt vlak langs de boot zwemmen en die we dus goed zien maar niet echt actie.

Wel heel gaaf om een keer mee te maken, want zoiets hebben we allebei nog nooit gedaan. We varen echt pas rond half 5 weer terug en dan is de dag alweer bijna voorbij omdat het om 18:00 uur alweer donker is en dan kun je helaas niet zo veel meer doen.

Airlie Beach, Whitsundays en de Scenic Flight over the Great Barrier Reef

Zondag 15 september

Een reisdag van Townsville naar Airlie Beach, mooie route door het prachtige Australië veel bergen, uitgestrekte vlaktes, koeien en vooral veel, heel veel suikerriet plantages met borden van mijn werk. We hebben wel3,5 uur gereden naar Airlie Beach.

Maandag 16 september

Vroeg uit de veren want we gaan snorkelen in the great Barrier Reef en naar Whitsundays om daar rond te varen en de boel te verkennen. We worden opgehaald bij de camping wat wel fijn is dan hoeven we niet onze hele sleurhut weer in te pakken en rijklaar te maken. We moeten verzamelen op de pier met best veel andere mensen en een wetsuit uitzoeken om mee te gaan snorkelen want het water is maar rond de 22 graden, niet super warm dus. We hebben twee jonge gasten als gids en we beginnen gelijk met een snelheid waar je eng van wordt met de boot te varen, eerst naar Daydream Island waar daar moeten we twee mensen oppikken. Daarna varen we naar de eerste snorkel plek en echt wat een mooie onderwater pracht met veel gekleurd koraal en legio gekleurde vissen. Hierna gaan we nog naar een Andere snorkel plek en daarna gaan we richting whitehaven beach waar we uitzicht over dit fenomenale natuur fenomeen hebben en gaan we het strand op waar eigenlijk niemand is. Onze operator heeft als nog drie andere een vergunning hiervoor. We gaan met z’n tweeen naar de punt van het strand om te dromen en te zwemmen.

Wowie wat een plek, al veel gezien maar dit is de overtreffende trap. Een aan elkaar verbonden spierwit strand met erg blauw water, paradijs!!

Na zo’n twee uur vertrekken we weer en we zijn voldaan, niet normaal zo prachtig geen woorden voor. Dennis besluit om de volgende dag toch maar met mij mee te vliegen over Whitsundays en de Great Barrier Reef.

S’avonds hebben we op de camping afgesproken met Rachel en Wietse die ik volg op Instagram en per stom toeval gewoon op dezelfde camping zitten, hoe toevallig kan dit zijn. Hij herkende onze camper en de plek door een foto van mij op insta ;)

Hun zijn op wereld/ werk reis en S’avonds drinken we een biertje.

Dinsdag 17 september

Vandaag gaan we richting vliegveld (naast onze camping) om mijn verjaardagscadeau te innen, we moeten onszelf wegen en dan gaan we met een jonge piloot en nog 5 andere in een super klein vliegtuigje. Ik mag voorin naast de piloot zitten wat natuurlijk fantastisch is, ik heb zowel voor als aan de zijkant uitzicht.

Beiden hebben we nog nooit in zo’n klein vliegtuigje gezeten.

Dennis met vliegangst zit toch niet echt lekker, maar we gaan de lucht in en binnen twee minuten hebben we al een super prachtig uitzicht over de groene bergen.

Daarna vliegen we door naar de eilanden van Whitsundays en zien we de spierwitte stranden van Whitehaven Beach, na ongeveer een half uur vliegen komen we aan bij de Great Barrier Reef wat echt bizar mooi is. Blauw, groen, atollen, witte stranden, riffen wat een kleuren en wat een leven onbeschrijfelijk mooi! Dit verjaardagscadeau kan voor mij niet meer stuk en Dennis zit ook te genieten.

Na een uur vol adrenaline landen we weer op het ieniminie vliegveldje van Airlie Beach, als een speer naar de camper inpakken en wegwezen.

We besluiten Airlie Beach te verkennen en lopen door het Spaans aandoenend badplaatsje heen, daarna rijden we in 3 uur naar Cape Hillsborough om de volgende ochtend Kangaroos te spotten met de zonsopkomst. We rijden verkeerd want we komen met onze mega camper op een off Road weg waarbij alles in de camper (vooral de bestekla en het servies) zwaar te verduren heeft en zowat los trilt.

Dus we moeten omkeren en dit kost weer tijd en de tank is zowat leeg dus moeten we terug rijden om de eerste beste pomp te vinden, deze ligt niet op de route dus weer een stuk omrijden. De camping ligt toch een heel stuk verder en best uit de route dan wij dachten, maar toch willen we dit niet missen.

Eenmaal op de camping worden we gelijk verwelkomt door de rare soort kalkoen vogel en andere vogels en onze eerste levende Kangaroos want die zitten bij de wc hokken. Er is een mooie wandeling vanaf de camping op het strand en besluiten een stukje te gaan lopen, het is eb dus een ontzettend breed en mooi strand.

De dagen vliegen enorm hard voorbij helaas maardat komt door alle mooie dingen die we zien.

Wallaman Falls, Townsville en Magnetic Island

Vrijdag de 13e

Vanmorgen weer hetzelfde riedeltje, alles opbergen, vuil weg, het water lozen en de slang opbergen, route instellen, zelf opfrissen, aankleden en daar gaan we weer met de camper. Het is hard werken een camper en valt best vies tegen, ook alles wassen om de zoveel dagen, het bed elke dag opbouwen en afbreken, de afwas, tanken, wc schoonmaken, boodschappen halen Pff eigenlijk gaat er veel tijd van de dag af door al die dingen bij elkaar. Maar na alles geregeld te hebben (1,5 uur verder) gaan we richting de Wallaman Falls. Dit is de hoogste waterval van heel Australië alleen de weg ernaartoe is slopend voor onze camper. Een slinger bergweg van jewelste met afgronden waar je U tegen zegt, Pff als dat maar goed komt. Na 18 km slingeren waar we zo ongeveer 00:45 uur over doen komen we aan bij de parkeerplaatsen van de Wallaman Falls. We zien een enorm hoge prachtige waterval en wederom staan er maar 3 mensen en verder is het rustig, je hebt een soort inlet of lookout zoals ze dat hier in Australië noemen vanwaar je het beste uitzicht hebt over de bezienswaardigheden zoals deze waterval. Nu besluiten we om de track van 2.3 km naar beneden te lopen, maar halverwege beseffen we dat het te lang gaat duren omdat we anders in tijdnood komen met Townsville besluiten we terug naar boven te lopen. En dat is zwaar, enorm zwaar met 33 graden en een steile weg naar boven.

Dus na wat sjokken komen we boven en rusten uit bij de camper, nu weer de 18 km slinger bergweg naar beneden. Dan eindigen we einde van de dag in Townsville.

14-9-2019

Vandaag vroeg uit de veren want we moeten de ferry halen die naar Magnetic Island gaat, een retour voor twee personen kost $68 best weer prijzig dus maar ja willen er toch graag heen. Dus eenmaal daar wat maar 25 minuutjes varen was hebben we een 4WD oftewel de meest gare bak van Magnetic Island gehuurd en koste nog $100 ook. Maar ja we wilden alles zien dus maar de gare bak bij de Australische tokkie van Magnetic Island gehuurd. Eerst gingen we naar Geoffrey Bay waar Rock Wallabies zaten, ach wat schattig ze aten gewoon uit onze handen. Zijn kleine Wallabies die tussen de rotsen leven. Daarna met onze botsauto richting the Forts walk om Koala’s te spotten, dus onze botsbak geparkeerd in de greppel en daarna gaan lopen want dat kon niet anders. Gelijk werden we door een ouder koppel gewezen op een baby koala met moeder in een eucalyptus boom een stukje verder. Te schattig gewoon maar ze zijn overdag suf en liggen alleen maar te slapen, dus wij veder lopen wat zeker geen vervelende wandeling was en best mooi. Iets verderop zat er nog eentje die lag helemaal ineengekrompen in de boom. De fortswalk helemaal naar boven gelopen want daar heb je bunkers met uitzicht over het eiland en wat verscholen stranden. Hierna besluiten we te gaan snorkelen bij ‘Arthur’s bay’ wat best spectaculair was en heel veel gekleurde vissen met best wat koraal.

De stranden die we tot nu toe gezien hebben in Australië zijn bijna allemaal verlaten en prachtig. Na wat gesnorkeld, gedroned en gezond te hebben besluiten we de rest van het eiland in onze gare bak te bekijken. Rammelend en schuddend verkennen we nog de boulevard van Magnetic en nog wat meer op het eiland, we hadden alles best kunnen lopen zo klein is het. Zonde van het geld maar ja YOLO, om 16:30 uur onze roestbak met deuken maar terug gebracht naar de eigenaar en die vroeg nog of we hem vol hadden getankt. Wat een mafkees hij heeft al heel veel aan ons verdient en meer dan 10 km hebben we zeker niet gereden. Gelukkig brengt hij ons nog wel naar de ferry om terug te keren naar Townsville. Daar eenmaal aangekomen hebben we bij de Burger King van Australië gegeten, ‘Hungry Jack’.

40e verjaardag vieren bij Millaa Millaa en in Paronella Park

Donderdag 12-9-2019 /40e verjaardag

We zijn weer ontzettend vroeg wakker en ik ben jarig, mijn 40e verjaardag en dat is ook wel een reden waarom we hier zijn.

We gaan rond 07:00 uur naar de Millaa Millaa lookout maar door de dikke mist zien we maar bar weinig dus dan maar naar de Millaa Millaa waterval waar gelukkig niemand is, wat een mazzel en deze beroemde Australische waterval doet zijn naam eer aan want hij is werkelijk prachtig. Zwemmen doen we niet want het is best koud zo’n 14 graden buiten, hierna rijden we door naar waterval nummer 2 die heet Zillie Falls en goed kunnen we niet bij de waterval dus besluit Dennis een Drone film te maken. Echt te gek want dat geeft een heel ander beeld dan dat wij kunnen zien. Na wat Drone shots en foto’s besluiten we naar waterval nummer drie te gaan, en nog steeds zijn wij de eerste personen en twee dikke hanen. Die zitten bij elke waterval te wachten tot toeristen ze wat eten geeft, we hebben nog wel wat Kellogg’s dus daar mogen ze wel wat van hebben. Na weer een bush pad komen we aan bij waterval nummer drie de Elinya Falls deze zijn ook prachtig en mijn wolk waterval foto’s lukken super met mijn nieuwe camera. Hierna rijden we naar Henriette Creek om ons bakbeest van 7.1 meter te parkeren en vandaaruit lopen we door de bush bush (wederom prachtig) naar waterval nummer 4 de Nadroya falls. Na ja fall beter pies straal maar wel mooi, dan lopen we weer een half uur terug en eenmaal bij de auto gaat het voor het eerst in twee weken regenen en dat precies op mijn verjaardag, zo jammer. Maar ja niet getreurd ik bel vanuit de auto Paronella Park of we bij de entree nog een camping plaats hebben, en die hebben ze dus rijden we door het druilerige Atherthon Tablelands naar Paronella Park. Het is een landgoed met 6 overwoekerde kastelen die door Jose Paronella (Spanjaard) in 1933 zijn gebouwd. Het landgoed heeft een prachtige Botanische tuin met ontzettend hoge bomen, watervallen en de kastelen die nog maar half in tact zijn en met mos begroeid waar we doorheen lopen met een tour en daarna zonder gids. Ook kunnen we schildpadden en vissen voeren en de tuin is een soort van sprookjes achtige setting, ook heb je lovers Lane met enorm hoge bomen. S’avonds besluiten we de inbegrepen gratis tour te doen, willen niets gratis missen natuurlijk want we zijn Nederlanders ;)

Maar na een half uur in het donker lopen en een soort van lichtshow bij het hoofdkasteel, gaan we terug omdat we ook nog moeten eten. Het is inmiddels alweer half 8 S’avonds en de tijd vliegt enorm snel om.

Mossman Gorge

Woensdag 11-9-2019

We rijden eerst naar de Mossman Gorge waar we entree moeten betalen voor de bus die ons naar de ingang van het park brengt, met eigen auto mag je dit natuurlijk niet doen anders verdient de overheid geen geld meer.

Na $22 lichter en een busrit rijker komen we aan bij de ingang, we besluiten de grote ronde te lopen en wij wisten niet dat het enorm ongerepte natuur/ oerwoud was.

De mossen zitten op de enorme bomen, wurgvijgen staan er in overvloed het is weer een bizar mooi eeuwenoud bos waar je bijna geen licht ziet omdat de bomen enorm hoog zijn. We zien nog een zwijn en allerlei vogeltjes met de meest rare geluiden, wat het weer prachtig maakt. Ook zien we in het bos ineens een wit strand opdoemen met grote gladde keien en groen helder water, prachtig!

Na zo’n twee uur rond lopen door de rimboe besluiten we met de camper richting de Atherthon Tablelands te rijden, de weg er naar toe is heuvelachtig maar wederom prachtig we rijden door allerlei landschappen met boomvarens en lijkt ook wel op het landschap bij mijn ouders in Frankrijk op sommige stukken.

Na uren komen we aan bij de camping Millaa Millaa Caravan park die maar 1.8 km bij de bekendste Australische waterval ligt. Het is hier een heel stuk kouder omdat het hoog in de bergen ligt, ook hier op de camping lopen de soort rare kalkoenen met gele uitstulpend onder nek.

Vlucht naar Cairns en Daintree/ Cape Tribulation Queensland Australie

Zaterdag 7-9-2019

We gaan op best een mooie tijd vliegen naar Cairns dus wat uitslapen (na een week een jetlag te hebben gehad gaan we eindelijk een beetje wennen) en op naar het vliegveld, Darwin is buiten de nationale parken verder toch niet heel boeiend.

Rond een uur of 16:00 komen we aan bij ons hotel in Cairns want we zijn net te laat om de camper op te halen. We hebben weinig fut dus besluiten wat eten te halen in de supermarkt en te chillen.

Zondag 8-9-2019

We zijn om 06:00 uur opgestaan om de camper op te halen, boodschappen en uit te checken en richting Daintree te rijden best een druk dagje dus. We staan bij openingstijd bij de camper zaak en zien ons bakbeest staan, Pff wat een mega camper klopt dit wel. We hebben gewoon een heel huis, wel chill maar we moeten er ook mee rijden. Gelukkig heeft Dennis al enige rijervaring met campers op zijn werk opgedaan en hij rijd er zo mee weg, op naar de supermarkt inkopen doen voor wat dagen op de camping en richting Daintree.

Na een uur over de meest prachtige kustweg die ik ooit gezien heb komen we bij de ferry, niks in Australië is gratis dus we mogen weer even $30 aftikken voor een return ticket ferry van nog geen 3 minuten. Het geld gaat hard in Australië heel erg hard, alles is hier enorm duur dus op de kleintjes letten is hier wel nodig. Toch moeten we de oversteek maken naar onze camping in Cape tribulation wat het oudste regenwoud ter wereld is zo’n 340 miljoen jaar oud schatten ze, ouder dan het Amazone regenwoud. Na een kronkel bergweg met rotswanden die vlak naast de camper opdoemen komen we aan bij de safari lodge waar we twee nachten zullen blijven. Maandag hebben we een snorkel tour dus bij aankomst de camper installeren midden in de Jungle is geen straf.

Maandag 9-9-2019

Vanmorgen gaan we naar het Great Barrière Reef met de Ocean Safari die op de camping gevestigd zit. Vantevoren deze tour en camping in NL al geregeld met een mooie korting waardoor de camping zowat gratis is.

We moeten om 08:00 uur verzamelen en iedereen trekt een wetsuit aan behalve ik (dat zie ik later pas) en na enig uitleg lopen we met zijn alle door het regenwoud richting Cape Tribulation strand om dor het water de boot op te gaan.

Alle slippers en tassen moeten in een grote bak want het wordt een pittig ritje wordt er verteld, dus voorbereid op het ergste viel het allemaal wel mee.

Na ongeveer een half uur komen we aan bij Mackay reef, 1 stuk rif van het immens grote ‘Great Barrière Reef’. We gaan eerst het ienieminie strand op en daarna aan twee verschillende kanten snorkelen, we zien echt van allerlei kleuren vissen, gekleurd koraal en ook een schildpad op de bodem. Echt zo gaaf alleen bij de tweede keer snorkelen krijg ik het echt heel erg koud en gaan we toch maar opwarmen in de zon op de boot. Het regenwoud van Cape Tribulation en het Great Barrière Reef zijn twee wereldwonderen die elkaar kruisen dat is alleen hier als enige in de wereld waar tropisch regenwoud en rif elkaar kruisen.

Dan gaan we terug richting het strand en einde van de tour begin middag. S’middags gaan we wat lopen en Lookout’s bekijken en met de Drone op het strand vliegen voor vette foto’s en films, want het is hier echt spectaculaire natuur. Oudste regenwoud/natuur op aarde dus vastleggen is geen straf.

S’avonds lekker gerelaxed zonder WIFI want internet is hier niet, dus ook weleens lekker rustig.

Dinsdag 10-9-2019

We besluiten Safari Lodge te verlaten en richting Jindalba en de Alexandra Lookout te rijden, we gaan eerder weg want de weg ernaartoe is slingerend, krap in de bergen en met een veels te grote mega camper bijna vrachtwagen is het niet te doen om heen en weer te rijden ook al is het maar 30 km je doet er al gauw 2 uur over.

De Jindalba boardwalk is echt Jungle Jungle en heel vet om overheen te lopen, je hoort de gekste vogels en andere beesten en ziet de vetste wurgplanten en meters hoge boomvarens, palmen etc. Na twee uur lopen rijden we naar de Alexandra Lookout, wat een uitzicht niet normaal blauwe zee, boomvarens, strand en allerlei gekke planten, bloemen en een strak blauwe lucht prachtig.

Hierna steken wij de ferry weer over bij Daintree en rijden richting Mossman op zoek naar een camping. De bomen in dit dorp lijken wel 2000 jaar oud en zijn enorm groot, na enig zoeken hebben we zo een camping gevonden maar 4 km van de Mossman Gorge af prima dus.

Kakadu & Litchfield Northern Terrotory Australie

Woensdag 4 september

Op naar Kakadu national park we worden om 06:30 uur opgehaald door onze gids Leigh met een enorme 4WD truck waar zo’n 18 mensen in passen.

We zijn met een oudere vrouw een keer de enige Nederlanders op tour voor rest zijn het Israëliërs, Belgen, Australiërs, een Ier, Engelse en twee Denen wat het een gevarieerd gezelschap maakt. We krijgen eerst uitleg wat we gaan doen en onze gids verteld dat we alleen onze camera, goede schoenen en drank nodig hebben deze tour dat gaat goed komen dus. Ff 3 dagen geen internet maar dat is niet zo’n probleem en zelfs wel een keertje lekker, bepaalde plekken net zoals op de camping hebben we bereik maar na zulke lange dagen is daar toch geen tijd voor.

We rijden Darwin uit naar het restaurant met de gele bogen voor een take away koffie en daarna de stad uit, nu is Darwin niet echt een mega stad maar qua oppervlakte duurt het toch ff voor we eruit rijden. De natuur wordt echt zoals je je Australië voor stelt brede wegen, rood zand, gele verkeersborden, allerlei gekke planten, rondspringende wallabies (Kangaroos hebben ze niet in Noord-Australië) en ander gespuis zoals de meest bizarre vogels, vliegende honden etc.

Na twee uur rijden stoppen we bij een verlaten soort bar waar we kunnen plassen en wat beesten kunnen bekijken, zoals een zoutwaterkrokodil, vliegende honden, walliebies etc. We krijgen uitleg over de omgeving en rijden een paar km verderop om met een boot de ‘Mary river wetlands’ te bevaren, dit is de rivier met de grootste krokodillen populatie ter wereld en lijkt op de Everglades in Amerika maar dan weer andere beesten. Het begint al gelijk prachtig met enorme paarse bloemen en waterlelies, vogels, Zoutwaterkrokodillen, eenden etc.

Wat een bizarre natuur, het zonnetje schijnt volop en de roze lelies schitteren ons tegemoet hier en daar ligt er een enorme krokodil van een paar meter te zonnen.

Deze boottocht duurt bijna twee uur en daarna varen we terug om een lunch te gaan eten bij de plek waar we hiervoor waren, een soort wegrestaurant met een camping en veel dieren waar we uitleg krijgen van onze gids over de enorme omvang die Kakadu NP rijk is. Het is het energrootste nationaal park ter wereld, enorm dus en wij gaan in drie dagen maar een klein stukje bekijken.

Na een wrap als lunch (niet de allerbeste lunch maar het vult) met wat rode bietjes en een blikje tonijn en zelf gekochte Corona’s gaan we richting Ubirr naast Arnhem land waar we 4000 jaar oude Aboriginal tekeningen in de rotsen zien en daarna de stenen omhoog klimmen waar we een ontzettend bizar mooi uitzicht over de grasvlakte met tropische vegetatie zien. De zonsondergang is bijna en we zijn met ons eigen groepje hier, op het moment dat we besluiten te gaan komt er een hele bus mensen wat de boel wel een beetje bederft. Maar prima wij gaan toch weg en op naar de camping, wat de gids nog niet verteld had dat het nog eens twee uur rijden in het donker met een bumpy was. Helaas zitten wij achterin de bus en helaas word ik nog steeds na 39 jaar wagenziek en de kots staat toch halverwege mijn strot, Pff dat was close of ik had al mijn twee wraps en 1 toetje wat ik op had die dag uitgekotst zo over die Israëliër voor mij heen. We waren eindelijk bij het kamp wat een helse rit was dat, onderweg zag de gids (die fanatiek slangen fan is) een Black king snake. We reden bijna over deze enorm giftige slang heen en de gids sprong eruit om te kijken of dit wel de slang is die hij zo vet vindt. Het was de grootste Black king die hij ooit gezien had, dus dat wil wel wat zeggen. Gelukkig zaten we in de bus en kon de slang mooi wegglijden de bush in.

Eenmaal bij het kamp was het inmiddels als 20:30 uur S’avonds en toen moesten we nog gaan eten en alles zelf klaarmaken, tent klaarmaken voor de nacht in het pikkedonker en wat rijst met bonen en kip eten bij het kampvuur.

Rond 23:45 zijn we gaan slapen want het was best een gezellige avond zo met een Corona bij het kampvuur.

Dag 2 (5-9-2019)

We waren rond 06:00 uur opgestaan (na ja ik had voor de verandering weer niet geslapen) omdat we naar Jim Jim Falls wilden gaan en als eerste daar zijn, na een snelle opfrisbeurt en een ontbijt van een toast en een lauwe bak thee gaan we met de 4WD truck richting Jim Jim Falls via een off-Road weg. Nu zit ik samen met Dennis voorin en kunnen we buiten dat ik nu niet misselijk word goed alles zien, de smalle bumpy rode zandwegen met half afgelikte bush en groene planten ertussen ziet er onrealistisch uit maar wel vet!

Na ongeveer een half uur schudden komen we aan bij de parkeerplaats midden in de ‘middle of nowhere’ van Jim Jim Falls. Je zou denken het moet druk zijn maar er is niemand, geen sterveling te bekennen. We gaan klauterend een uur lang over enorme rotsblokken naar de droog staande Jim Jim Falls. De oudere Nederlandse vrouw die bij ons is lukt het amper om over de stenen heen te lopen en ik help haar de hele weg zowel heen als terug. Na een uur klauteren, zweten en een liter water weg gedronken te hebben komen we bij een Krok vrije zwemplek. Een bounty wit strand, kliffen 150 meter hoge kliffen, groen doorzichtig water en tropische planten weet niet wat ik zie maar echt weer de overtreffende trap. In het natte seizoen van november t/m maart kun je hier ook niet komen in deze regio en is hier ook een enorme waterval. Nu was er niets maar even prachtig. Na een uur hier gezwommen en rondgelopen te hebben klauteren we onze weg terug naar de parkeerplaats.

Onderweg weet de gids nog wel een mooie kroko loze kreek waar we kunnen zwemmen en wederom een prachtig stukje natuur. Hierna vervolgen we onze weg en rijden we richting Litchfield waar we na een zonsondergang met een biertje richting de camping gaan, hier komen we ook net niet in het licht aan.

We hebben een redelijke tent met een bed en matras dus vannacht moet het wel lukken om te slapen hoop ik.

Eerst gaan we de wc ontdekken waar een enorme spin zo van mij weg loopt, gelukkig ben ik niet bang van spinnen maar hier in Down Under weet je gewoon niet of ze wel of niet giftig zijn. Na dit avontuur lopen we richting de keuken om te gelopen met eten voorbereiden voor de groep en ineens staat er een Shetland Pony in de keuken die heel graag wat eten wilt. Dit heb ik nog nooit meegemaakt dat er een paard in de keuken staat, daarna steelt ‘Donkey’ (zo noem ik hem) een heel brood en loopt er zo mee naar buiten. Leigh pakt het van hem af en Donkey staat heel zielig naar de Chico te kijken waar het afgepakte brood in zit. Het krioelt op deze camping van de dieren, zo zitten er in de wasbak van de keuken 3 kakkerlakken.

Na gezellig eten, een paar biertjes gaat iedereen rond 23:00 uur slapen.

Leigh verteld ons dat we vroeg op moeten staan want om 06:00 uur heb je de sunrise en veel dieren en dat moet spectaculair zijn dus ik zet mijn wekker vroeg.

Vrijdag 6-9-2019 Litchfield

Na een zeer goede nachtrust word ik door mijn wekker gewekt en gelijk uit bed om de vele dieren te spotten die de camping rijk is. En inderdaad de zonsopkomst is alle mooie warme kleuren die je maar kan wensen en we kijken uit over een soort Australische ranch, er springen wallabies voor onze neus. Paarden, een stier en donkey zijn er ook plus alle gekke vogels en prachtige veel te grote vijg bomen. Dit loont om vroeg op te staan en vandaag staat Litchfield op het programma. We starten om half 8 na het toast ontbijt met lauwe thee bij termieten heuvels die ook aan de camping grenzen. We krijgen uitleg over de termieten heuvels en daarna gaan we richting ‘The Buley Rockhole’ in Litchfield park, dit prachtig natuur fenomeen bestaat uit verschillende zwempoelen (zonder krokodillen) met rode rotsen eromheen is alles afgebrand met opzet om zo grote bushfires te voorkomen.

Het ziet er onrealistisch uit omdat er nog gedeeltes roken en wat planten gewoon groen zijn en sommige wat dor, heel apart in ieder geval. We rijden ook steeds door de brandende bossen heen wat het steeds bizarder maakt. Na the Buley rockhole gaan we naar Florence Falls twee hele hoge watervallen vanwaar je beneden kunt zwemmen maar eerst een half uur naar beneden moet lopen. Dit is allemaal voor toeristen opgezet en met een trap kun je naar beneden dat was in Kakadu wel wat andere koek. Maar hier waren best veel mensen en in Kakadu niemand wat het voor mij specialer maakt. Na deze waterval weer naar een andere waterval en dit was de alles aller mooiste die we ooit gezien hadden, Pff wat een natuur pracht rode hoge kliffen, meerdere watervallen, tropische bossen eromheen en lekker warm water om in te zwemmen. Niet normaal nog nooit zo’n zwemplek gezien en na het zwemmen gaan we eromheen verkennen en dat is een soort moeras regenwoud met allerlei gekke planten en moeras. Daarna is het tijd om weer terug te gaan naar Darwin en het is enorm snel gegaan de tijd, we spreken af met iedereen om S’avonds wat bij Monssoon (achter ons hotel dus dat is makkelijk) iets te gaan eten en drinken.

Helaas snel voorbij gegaan iets om nooit te vergeten wat een geweldige natuur en groep!