Donderdag 23 januari 2014:
S\'morgens vroeg uitgecheckt met de veronderstelling dat de boot van Huayxai om 09:30 uur zou vertrekken naar Pakbeng. Dus wij met zijn vijven naar de pier een kaartje gekocht voor 220.000 kip (€22) voor twee dagen slowboat naar Luang Prabang. Dus wij zaten als eerste om 08:30 uur al op de slowboat te wachten tot deze ging varen. Wij maar wachten en wachten en na ongeveer een uur kwamen pas de eerste mensen. Best suf van ons maar we hadden wel een goede plek en dat is toch best handig als je zo\'n 8 uur in de boot moet zitten, na ja voor ons dan zo\'n 11 uur.
En uiteindelijk vertrok de boot dan pas om 11:35 uur. Zo lang zitten wachten en toen nog de lange bootreis gemaakt door echt prachtige landschappen. Echt heel erg mooi, je ziet alleen bijna geen dieren aan de kant zoals vogels etc. Wel af en toe wat ossen en geiten. Aan het einde van de middag rond 17:05 uur kwamen we aan in Pakbeng. Een klein maar gaar dorpje aan de rand van de Mekong waar de slowboat een tussenstop maakt. Daar wat gegeten bij een Indisch restaurant en het dorpje twee keer heen en weer gelopen, wat broodjes besteld en daarna gaan slapen. De volgende ochtend weer vroeg de boot op 08:00 uur en onze backpacks al afgegeven zodat de bootmannne die al in het ruim konden leggen. Maar toen kwamen wij erachter dat deze boot al vol zat en wij dus er met 5 personen niet op konden, of dat er een paar moesten staan voor zo\'n 9 uur. Dus wij weer de backpacks terug gehaald en weer op een andere boot, wat een gedoe en er is ook niemand die dingen checkt. Iedereen loopt ook door elkaar en doet maar wat.
Toen hadden we achterin op de andere boot goede plaatsen met zijn vijven, we gingen zitten op de beste stoelen van de boot en dat waren autostoelen van een Seat, met of zonder hoofdsteun.
Na ongeveer een uur werd ik erg ziek, ik was al niet lekker in Pakbeng s\'morgens, maar nu trok ik het echt niet meer. Ontzettend misselijk, hoofdpijn, duizelig en heel erg veel buikkrampen. Ik heb van de hele tweede bootreis weinig meegekregen alleen dat het de langste en pijnlijkste dag uit mijn leven was. Na deze lange en eindeloze uren op de boot kwamen we aan in Luang Prabang waar we van de boot de tuk tuk ingingen. Dennis is met mij gelijk naar het ziekenhuis gegaan om te kijken wat ik had. Ik wilde alleen maar slapen en liever niet naar een beundokter in een derde wereld land net als Laos. Maar goed, meegegaan en de dokter heeft mij onderzocht, bloed afgenomen en vastgesteld dat ik een voedselvergiftiging en een bacterie in mijn bloed had.
Pfff lekker dan, was echt te beroerd om nog op mijn benen te staan na deze zware week met heen en weer reizen, trekkings en twee dagen op een boot met slecht eten en weinig slaap.
Na ongeveer een uur kreeg ik een zak vol pillen mee en zakjes die ik in water moest mengen, daarna heeft de dokter ons bij het hotel afgezet met de ambulance en dag voor maar €30.
Ik was zo blij dat ik er eindelijk was en gelijk gaan slapen, Dennis is wat eten gaan halen zodat ik alle medicatie al kon innemen. Nu twee dagen verder gaat het stukken beter, gelukkig!!
Vandaag fietsen gehuurd door het mooie en liefelijke Luang Prabang, het is niet al te groot maar wel erg knusse en mooie straatjes. De avondmarkt is ook best leuk om te zien, alhoewel vergelijkbaar met die in Chiang Mai.