Nellim, Fins Lapland "Het wildernis hotel" van 14 t/m 21-1-2018

Na een reis van bijna 14 uur eindelijk aangekomen in het Wildernis hotel in Nellim, Nellim is een piepklein dorpje in het noorden van Fins Lapland. Omdat we een vertraging op Schiphol hadden omdat ons vliegtuig een lekkende motor had liepen we 5 uur vertraging op en daarom liep eigenlijk alles wat uit. De vlucht van 08:45 uur werd uiteindelijk 13:45 uur en met een tussenstop Kittala waren we uiteindelijk rond 19:00 uur in Ivalo geland. het voelde gisteren als een reis naar Thailand alleen dan geen tijdsverschil. Helemaal gebroken waren we alle 4, ook het opstijgen en landen vanuit Kittala was best onstuimig door het weer en windvlagen. Maar gelukkig na een ritje van een half uur naar het wildernis hotel hebben ze nog wat eten voor ons bereid in het hotel. De lodge waar wij en Marco en Agnes in slapen is echt geweldig mooi en erg goed verwarmd met vloerverwarming, ook hebben we 4 boxsprings ( 1 groot bed en 2 losse bedden) en een sauna. De lodge is helemaal van boomstammen en vurenhout gemaakt met een bovenverdieping, super sfeervol. Helemaal top en midden in de natuur. Na het eten maar gelijk gaan slapen, want het was een lange vermoeiende dag geweest.

Maandag 15 januari 2018
Vanavond hebben we pas een excursie dus vandaag de tijd om de omgeving te verkennen, het 'wildernis' dorp is niet groot maar wel knus en alles is van hout gemaakt. We hebben een heuvel gevonden om vanaf te sleeën en die eindigt op een groot meer die helemaal bevroren is. Daaromheen zijn de Aurora bubbels en alleen maar bossen. Tussen het sleeën, rondlopen en eten door gaan we steeds opwarmen.
Daarna lekker gerelaxed in het restaurant van Het wildernis hotel met een potje Yatzhee. S'avonds goed aangekleed en na wat gekloot met de sneeuwschoenen die aanmoesten, zijn we met onze gids Jarne en een paar andere Nederlanders gaan lopen. Tot nu zijn er 80% van de mensen hier alleen maar Nederlanders, dat vind ik best jammer. Heb eigenlijk liever een mix van mensen overal vandaan maar ja dat heb je niet voor het zeggen helaas. Maar na de strubbelingen met de rackets ( sneeuwschoenen) onder onze sneeuwboots zijn we gaan lopen in het pikkedonker. Alleen de gids en de achterste toerist heeft een klein hoofdlampje. Ik ben al aardig kippig en omdat alles om me heen wit is loop ik gewoon het lampje achterna. Maar de sneeuw is op sommige plaatsen zo diep dat je er tot aan je middel bijna inzakt, erg pittig lopen kan ik je vertellen. Wel een ervaring die ik nog nooit mee had gemaakt.
Na wat wegzakken en verder sneeuwschoenlopen op een groot bevroren meer waar het ijs bijna een halve meter diep is komen we aan bij een plek midden in het bos. De gids gaat hier voor ons een kampvuur maken waarop hij wat water kookt en cranberry thee maakt voor ons ook marshmallows en koekjes komen op het menu. Na een uurtje zitten gaan we terug lopen door de hoge sneeuw. S'avonds bij het huisje uiteraard gebruik gemaakt van onze eigen sauna, helemaal top!

Dinsdag 16 januari 2018
Na het ontbijt weer de omgeving gaan verkennen rondom het wildernis hotel, buiten sneeuw en natuur is er helemaal niets. Maar dat is wel een keertje lekker en maakt het ook wel bijzonder. In de middag hebben we pas onze eerste echte excursie het 'husky sleeën', wat een geweldige ervaring. Van de twee uur hebben we precies 1,5 uur licht/ schemer en een uur donker. Een prachtige zonsondergang om 15:15 uur in de middag maakt het prachtig met de mooie kleuren en een groot wit besneeuwd meer (Inari meer) waar we overheen razen met de husky slee, we hebben 6 honden voor onze slee. Dennis staat achterop en moet ook sturen en remmen, ik zit in de slee op een rendiervel en een deken over mij heen. Ondanks 4 lagen kleding, twee paar sokken en handschoenen en een deken is het nog reuze koud aan mijn handen en voeten, de rest is gelukkig niet koud. Voor ons rijden Marco en Agnes en daarvoor rijd een slee die echt niet vooruit komt, waardoor wij ook steeds moeten remmen. Best vermoeiend en jammer want de honden willen veel harder rennen dat zie je ook aan de beestjes. Als je stopt worden de honden gek en gaan ze keihard huilen en blaffen, super lieve beesten want ze doen je niets. Na bijna twee uur komen we aan bij de husky farm waar de honden losgemaakt worden van de slee en eten krijgen. Alle hondenhokken zijn buiten dus goed tegen de kou dat kunnen ze zeker. Er lopen ook drie hele lieve grote labradors rond die op blonde beren lijken, zo super lief en willen de hele tijd geaaid worden. Het wordt tijd om terug te gaan naar de lodge en we worden gebracht met een grote slee achter een sneeuwscooter.
S'avonds kopen we bij de receptie een gsm (oude Nokia) die een alarm geeft als het noorderlicht verschijnt. Dus niet wetende dat de telefoon S'avonds afgaat en wij vanuit onze lodge als een speer naar het meer bij het wildernis hotel rennen. Met een statief heeft Dennis een aantal foto's van het noorderlicht kunnen maken. In het echt is het meer een witte gloed die heen en weer beweegt, maar gelukkig hebben wij het gezien.
Zo blij! Na een half uur op het meer gestaan te hebben en het noorderlicht aanschouwt  te hebben zijn we terug gegaan naar de lodge.

Woensdag 17 januari 2018
Vanmorgen vroeg wakker en gelukkig ook want het was super mooi helder weer en prachtige kleuren, zo mooi met de witte sneeuw.
Toen gaan ontbijten en s'middags hebben we een langlauf tour van 2 uur, maar omdat Agnes en ik wat onervaren zijn en hellingen af moeten geven wij het al snel op. Gelukkig maar want de jongens geven aan na de tour flink te hebben moeten doorlopen met de skies en dat was voor ons onbegonnen werk. S'avonds gezellig geborreld met anderen in het restaurant en gewacht tot de telefoon ging voor het noorderlicht. Daarna met zijn allen naar het Inari meer om het noorderlicht te bewonderen. Helaas is het niet al te goed te zien en na een uur geven wij het op en gaan met z'n allen terug naar de lodge.

Donderdag 18 januari 2018
Vanmorgen vroeg naar het ontbijt want er staat een 7 uurse excursie op het programma naar een rendierfarm met de sneeuwscooter. We zijn met onze Engelse gids Ben en z'n 8-en op excursie gegaan, per stel op een sneeuwscooter.
Eerst door het super mooie witte prachtige landschap naar een rendierfarm, rendieren voeren en in een soort kleine wigwam bij een kampvuur wat cranberry sap drinken.
Daarna gaan we lasso werpen en weer verder op de sneeuwscooter.
Zo onwijs mooi en op weg naar de Russische grens waar we even een stop maken, daarna gaan we ijsvissen.
Er moet een gat in het ijs gedraaid worden met een soort van boor en daarna met een mini hengel iets proberen te vangen, dat gaat dus nooit lukken.
Na een aantal pogingen om een vis te vangen houden we ermee op, de gids neemt ons mee de heuvel op om daar een lunch te krijgen bij een kampvuur. Er is een soort grote houten halve afdak gecreëerd met banken en rendiervellen erin waar we op kunnen zitten, in het midden is een kampvuur. De omgeving is werkelijk adembenemend, een wit landschap met heel veel sneeuw en de bomen zitten helemaal onder de sneeuw. Onder het bruggetje waar je op kijkt zijn grote bollen sneeuw en water wat stroomt van het grote meer. Hier kun je foto's blijven maken en ook is de lucht helder en heeft mooie kleuren wat het plaatje compleet maakt.
De lunch bestaat uit rendierensoep, die overigens erg smakelijk is en goed vullend ook krijgen we een kopje koffie of thee en een tosti. Na wat eten lopen we de heuvel op om nog wat te genieten van het uitzicht daarna vervolgen we onze weg met de sneeuwscooter over het meer richting de Russische kerk. WoW wat een prachtig landschap, het kerkje bezocht en dit was einde tour maar van de gids mochten we met hem erbij nog een ritje maken over het Inari meer. De sneeuwscooters gaan echt bizar snel en de gids had de begrenzer eraf gehaald en zo gingen we maar liefst met 110 km per uur over het ijs heen. Ik moest me erg goed vasthouden maar het was best Kicke.
Daarna voldaan terug en wat gaan avondeten en heerlijk onze eigen sauna in, wat een top dag!

Vrijdag 19 januari 2018
Na het ontbijt verzamelen en weer een sneeuwscooter tocht vandaag maar dan eentje van 50 km. Weer 4 lagen kleding aan want op een open bevroren meer met -17 en 60 km per uur is best fris kan ik je vertellen, dus goed aankleden. Bij aankomst hebben we allemaal een soort thermo overall gehad die we steeds aan doen over onze kleding en dat houdt zeker lekker warm. Alleen mijn voeten (ook na 2 paar wollen sokken en gevoerde laarzen) gaan pijn doen op een gegeven moment net als mijn handen.
Maar na wat beweging en een kampvuur gaat het vaak wel weer wat beter.
Dus met onze gids Anthony (elke dag een andere gids) naar de sneeuwscooters toe en we beginnen met de tour, het sneeuwt en dat maakt het nog mooier dan het als is.
In een half uurtje beginnen ook de kleuren aan de hemel te verschijnen, de zon komt ongeveer over een weekje pas tevoorschijn. In midden Scandinavië is de zon er al maar in het noorden laat hij zich nog niet zien meestal eind januari wat de gids vertelde.
Eerst zijn we het grote Inari meer overgegaan en er zijn stukken ijs bij (zeg maar wakken) die uitsteken daar moet je dus iets meer gas geven. Er zal niets gebeuren maar dat komt door de nieuwe sneeuw die erop valt als isolatie en daarom krijg je ijswakken. De lucht kleurt roze en dan weer gelig, paars en dan met het witte landschap dat maakt het zo magisch niet in woorden uit te drukken. Zelfs ik met mijn slechte ogen kan zien hoe mooi het hier is. Na het Inari meer gaan we de bossen in, dit wordt wat lastig want er ligt een dikke laag sneeuw en maakt het rijden met een zware sneeuwscooter niet echt comfortabel. Iedereen valt bijna wel een keer om met de sneeuwscooter en rijd zich er uiteindelijk zelf weer uit. De bos omgeving is ook prachtig, dikke lagen sneeuw op de takken en de lucht in alle mooie kleuren maakt het waanzinnig mooi! Na wat stops om foto's te maken van de prachtige landschappen gaan we na een aantal uren weer richting het meer om daar bij een kampvuur weer overheerlijke cranberry sap, koekjes en zalmsoep te eten. Ook is het leuk om te horen wat de gids allemaal te vertellen heeft, elke gids hier komt uit een land in Europa en blijft hier een winter in de zomer gaan ze weer naar Nederland of bijvoorbeeld Frankrijk en Groot Brittannië. Na wat gegeten te hebben gaan we weer richting hotel de laatste kilometer mogen wij weer even blazen met de sneeuwscooter. Wat een prachtige dag weer hier in Lapland. Vanavond hebben we Aurora expeditie dus ben benieuwd!
Nou we hebben de Aurora expeditie beleeft hoor en hoe, we hebben uren lang naar het noorderlicht staan kijken vanaf het Inari meer. Met sneeuwscooters en ons groepje en twee vrouwelijke gidsen zijn we op weg gegaan naar de plek in het bos aan het Inari meer waar een kampvuur wordt gemaakt door de dames. En dat is maar goed ook, want het is maar liefst -22 graden en gelukkig windstil.
Het noorderlicht is de hele avond al te zien maar dan lichtjes, maar na een uurtje of 2 blauwbekken in de kou en steeds weer opwarmen bij het vuur met bessensap gaat het noorderlicht bizar heftig schijnen en dansen recht boven ons.
De kleuren groen, rood en paars zijn te zien en het lijkt wel een lasershow.
Wat een prachtig onbeschrijfelijk gevoel en zo mooi om te zien het is eigenlijk niet te bevatten dat het gewoon een natuurverschijnsel is. Na een half uur wordt het wat minder sterk en zijn we nog zo vol adrenaline en blijheid dat het voor ons allen eigenlijk niet meer uitmaakt. Ook hebben we er een paar goede foto's van kunnen maken.
Rond 23:00 uur gaan we terug op de sneeuwscooters richting het hotel, ik voel me voeten en vingers niet meer maar dat maakt niet uit we hebben een heel voldaan gevoel.

Zaterdag 20 januari 2018
Vanmorgen staat er met gids Mika een sneeuw schoenwandeling op het programma van 4 uur. Het is maar liefst -27 en zo koud hebben we het nog niet gehad maar wel is het windstil dus met 4 lagen kleding is het te doen. Na wat geklungel met de sneeuw schoenen zijn we gaan lopen door de sneeuw over een meer en door de bossen, Mika verteld over de bomen en planten die er groeien. Ook groeit er een soort mos op de bomen die alleen ontstaat wanneer de lucht erg zuiver is, de lucht is hier zo schoon dat maakt het een nog prettiger verblijf. Na een uur lopen komen we aan op een heuvel waar Mika een kampvuur maakt en waar we rendieren vlees met groente in een pita broodje krijgen.
De pita's worden verwarmd in een rooster die vastgehouden moeten worden, maar na het bereiden smaakt de pita echt prima. Het rendierenvlees is erg mals, ook verteld Mika dat het in noord Finland het rendiervlees het lekkerste smaakt dan bijvoorbeeld uit de supermarkt in Helsinki. Na een uurtje of 4 keren we terug naar het hotel.
S'avonds hebben we weer Aurora kamp maar helaas levert het deze keer geen noorderlicht op want het is zwaar bewolkt en het sneeuwt.
Toch zijn we met sneeuwscooters het Inari meer op gegaan en naar een houten huis gereden waar een kampvuur wordt gemaakt. Dit keer gelukkig wel binnen en omdat het toch bewolkt is vind ik dat in ieder geval niet erg. Helaas geen noorderlicht maar we hebben hem al in 'the pocket' van de avond ervoor.
Dit is de laatste avond dus gaan we met z'n allen nog een drankje doen in het restaurant.

Helaas was dit onze reis naar het magisch mooie Lapland, wat een aanrader zeg. Ik denk van alle reizen tot nu toe staat deze zeker in mijn top 3! Prachtig land, mooie natuur een dik pak sneeuw een top resort/hotel in Nellim leuke mensen ontmoet en Marco en Agnes die onze week compleet maakten. En als kers op de taart het noorderlicht uiteraard, wat een top week nog aan het nagenieten :)