yvonne-en-dennis.reismee.nl

Edinburgh, Schotland

Donderdag 1 november 2018 Edinburgh, Schotland

Na in 2002 al eens in Glasgow, Schotland te zijn geweest waarbij ik toen vrijwel niets van Schotland gezien had als een paar kroegen en het hotel heb ik het nu vele malen beter bezocht. Samen met een vriendin nemen we op donderdagmiddag het KLM vliegtuig naar Edinburgh die helaas al 20 minuten vertraagd is. Het weer in Nederland is bar en boos en hopelijk is het dat in Edinburgh wat minder, na ongeveer een uur en 5 minuten landen we op Edinburgh vliegveld waar het droog en zonnig is.We hebben online al een busticket gekocht voor de Airlink en deze staat voor het vliegveld en brengt ons in een half uur naar het oude centrum van Edinburgh waar we moeten overstappen op een andere bus richting ons hotel.We stappen bij Haymarket uit en willen daar bus 33 nemen richting Dalkeith Road maar de ponden die ik van mijn ouders heb gehad zijn helaas niet geldig en zijn ook Engelse pondenniet geldig in Schotland. De buschauffeur geeft aan alleen gepast geld aan te nemen, een pinpas mag ook niet maar de buschauffeur wil zelfs wachten totdat wij geld hebben gepint en gewisseld wat ontzettend attent dat zouden ze in Nederland nooit voorstellen. Dus moeten we eerst ponden gaan pinnen en ergens gaan wisselen om de bus te nemen richting ons hotel. Nadat gedaan te hebben moeten we helaas nog een half uur op de bus wachten en dit doen we dan maar. Na de opgelopen vertraging komen we rond 18:45 uur pas aan bij ons hotel, de man des huizes is enorm vriendelijk en leid ons naar de kamer op de bovenste verdieping.Daar hebben een mooie ruime kamer met rode vloerbedekking en twee aparte bedden en het is onwijs schoon en van alle gemakken voorzien, we voelen ons er gelijk thuis.Na wat opfrissen zijn we gelijk richting het oude centrum gegaan van Edinburgh om onze gratis tour in de donkere straten te doen. Helaas zijn we best vertraagd en moeten we eigenlijk ook nog eten dus even een snelle hap bij de Mac Donalds en daarna rennend de High Street zoeken op de Royale Mile (De Coolsingel van Edinburgh zeg maar), We komen precies op tijd aan en de gids roept iedereen bijeen voor de tour. Het is een jonge gast met een Dracula cape om die luid en duidelijk zijn verhaal doet met een Schots accent, er zijn vele gruwelijkheden door de eeuwen gebeurt in Edinburgh en hij maakt er een spannend verhaal van wat erg leuk is.We bezoeken donkere straten, oude trappen, steegjes en een kerkhof om 23:00 uur S'avonds wat het extra spookt maakt of het allemaal waar is wat hij zei dat weten we niet wel leuk om mee te maken. We zijn na deze drukke dag best moe ook omdat ik S'morgens nog gewoon gewerkt heb en gaan lekker terug naar het hotel, weer met de bus maar dat gaat stukken sneller.

Vrijdag 2 november 2018

Vanmorgen de wekker maar gezet en er om 07:00 uur uit gegaan voor het ontbijtje, we waren allebei nog best moet van de dag ervoor maar toen we naar buiten keken het zonnetje op zagen komen en 'Arthurs Seat' in de verte zagen liggen was onze dag al meer dan goed. Toen naar beneden voor het ontbijt we hadden een leuk plekje bij het raam in een soort van grote serre met uitkijk op de oude tuin, op de menukaart zagen we wel 10 verschillende gerechten die we konden kiezen van een echt Schots ontbijt inclusief haggis en scrambled eggs tot wafels met verse aardbeien en bessen.Ik besloot om het maar bij havermout met vers fruit, wafels met aardbeien en honing met een jus d'orange te houden. Een uur later na het ontbijt namen we de lokale bus naar het oude centrum om het Edinburgh Castle te bezoeken, de bus in Edinburgh is ideaal nu we weten hoe het werkt en welke buslijnen we moeten hebben. Een dagkaart onbeperkt met de bus reizen kost £4 en die haal je er gemakkelijk uit. Aangekomen na 10 minuten met de bus komen we aan bij Waverly Market en kunnen we zo via Princess street richting het Edinburgh Castle lopen die op een heuvel ligt. We zien van allerlei schitterende oude gebouwen, tuinen en andere historische dingen waarbij Edinburgh echt aanvoelt alsof je 300 jaar terug in de tijd gaat. Wat een waanzinnig mooie stad en wat een goede sfeer hangt hier ben gelijk verliefd. Na rustig richting Edinburgh Castle bergopwaarts te hebben gelopen zien we het ineens voor ons opdoemen, het ligt hoog dus een mooi uitzicht over de stad. We hebben online al tickets gekocht dus we kunnen zo naar binnen, niet dat het heel druk is met andere toeristen in november maar dat weet je natuurlijk nooit vantevoren het is immers het drukst bezochtste gebouw van heel het Verenigd Koninkrijk. Eenmaal binnen heb je verschillende hoogtes en uitzichten over de stad, we bezoeken stallen, slaapkamers, kamer waar de kroonjuwelen liggen maar ook de kelder waar ooit cellen zaten en nog veel meer. Ook is er een kerk helemaal in het midden met een kleine begroeiing eromheen, in totaal zijn we wel twee uren aan het rondkijken. Hierna lopen we naar de beneden de Royale Mile op die aan het kasteel ligt, dit is een hoofdstraat en loopt naar beneden de rest van het oude centrum in. We komen een Schot in een kilt tegen die een doedelzak bespeelt en bekijken wat souvenir winkels en dalen af naar de Grassmarket waar 250 jaar geleden nog mensen aan de schandpaal genageld en geëxecuteerd werden. Daarna lopen we weer terug naar boven en gaan naar de kathedraal St. giles, High Street waaronder de vaults liggen zeg maar het Edinburgh onder de stad. Edinburgh is maar liefst verdeeld in 4 niveaus eigenlijk 5 inclusief de vaults wat de stad erg mysterieus, spookachtig en boeiend maakt. Na St. Giles lopen we richting de Tolbooth waar 400 jaar geleden een gevangenis in zat en nu een gratis museum in gevestigd zit "The Peoples Story". Het is een fascinerend apart gebouw met kleine raampjes en torentjes en eronder zit een ronde poort. Achter de Tolbooth zit een kerkhof waar het enorm spookt s'nachts, zeggen ze. Wij zijn er de avond ervoor geweest en ik vond het niet echt spoken, maar misschien zijn wij Nederlanders daar te nuchter voor. Na de Tolbooth bezoeken we dit eeuwenoude kerkhof nog een keer maar dan in het daglicht, wat een bijzonder kerkhof niet groot maar oud en de graven worden hier niet geruimt net zoals in Nederland. Hierna bezoeken we aan de overkant nog het 'Bakehouse Close' waar de drukkerij van James Fraser in Outlander wordt gebruikt voor de serie. Daarna besluiten we om een hapje te gaan eten en er is genoeg keus in Edinburgh dus keuze genoeg, we gaan Thais eten. Onder het eten besluiten we om 'Arthurs Seat' te gaan beklimmen, de uitgedoofde 261 meter hoge vulkaan waar je een mooi uitzicht hebt over de stad en ook gebruikt wordt in de film 'Trainspotting'.Eerst nemen we de bus terug richting ons hotel waar daar ligt de uitgedoofde vulkaan naast ligt en lopen naar het beginpunt, de weg naar boven is een stenen trap en gelukkig is het droog en dus niet glad anders had ik denk ik niet naar boven gegaan. Na een uur zijn we boven en het waait erg hard op de top maar dat mag de pret niet drukken want het uitzicht is wederom prachtig, wat een leuke ervaring en we hebben nog steeds prima weer. Na heen beklimmen van Arthurs Seat gaan we richting hotel want het begint al donker te worden, daar ons eerst maar eens opfrissen voordat we de Vaults gaan bezoeken met een tour die start om 21:30 uur. Eigenlijk moeten we nog wat eten maar na de grote maaltijd in de middag hebben we allebei eigenlijk nog geen honger en besluiten we alleen maar een bakje koffie te drinken. Hierna gaan we richting de High street waar we met een Schotse gids die in een zwarte cape en een kaars ons lugubere verhalen verteld van het leven in de 18e eeuw onder de grond. Eerste bekijken we wat dingen boven de grond (lijkt op wat we de avond ervoor bij de gratis tour al hadden gezien) en daarna gaan we de Vaults in, de Vaults zijn gemaakt in de southbridge onder de grond met 19 bogen waar allerlei mensen leefden uit de onderste lagen van de samenleving zoals de armen, prostituees, zwervers, moordenaars, immigranten uit Ierland en ander gespuis. De Vaults waren onveilig, donker erg vochtig en dus geen pretje om in te leven het leven was er hard. Ook bezochten moordenaars zoals de Ierse immigranten William Burke en William Hare ook de Vaults om mensen te vermoorden en menselijke delen van het lichaam te ontdoen om die vervolgens te verkopen voor 10 schilling aan Robert Knox die een chirurg was in begin 1800. Ook verteld onze gids dat er geesten zitten in de Vaults waarvan er goede en slechte zijn zoals Mr. Boots die een prostitué heeft vermoord en het niet prettig vindt dat er mensen ronddwalen in zijn vault. Ook verteld de gids over een klein jongetje die zijn beet zoekt, of ik het helemaal geloof weet ik niet maar het zal er vast spoken.Na ongeveer een uur is de tour klaar en besluiten we richting ons hotel te gaan want de volgende dag staat er een tour naar de Highlands op het programma.

Maandag 5 november 2018 Edinburgh

Vanmorgen heel vroeg de wekker gezet om 06:15 uur en waarom mag Joost weten want ik voel me niet heel erg lekker, maar eerder brak. Maar na een ontbijtje van Haggis en wat fruit, yoghurt en een bak thee krijg ik weer een opleving en besluiten we richting Dean Village te gaan voor een wandeling. We hebben wederom droog en half zonnig weer gelukkig, na Dean Village gaan we richting The Royale Mile om wat souvenirs te scoren. Daarna beklimmen we nog Calton Hill met een uitzicht over Edinburgh en ik voel me best beroerd en we besluiten wat te gaan eten. Helaas bepaalt mijn beroerdheid de laatste dag van onze super reis en ik vind het erg vervelend voor Carolien, gelukkig gaat het na het eten wel iets beter met me en besluiten we naar Greyfriars Kirkyard te gaan. Greyfriars Kirkyard is een kerkhof uit het jaar 1561 en dat is te zien ook, wat een mysterieus bijzondere plek. Ook is het bekend geworden door de Hond genaamd 'Bobby' die 14 jaar bij het graf van zijn baasje heeft zitten wachten, voor de hond is er ook een graf gemaakt bij de ingang en mensen leggen er takken bij.Ook zijn er een aantal graven met kooien eromheen omdat er ooit verse lijken werden ontvreemd voor organen die gebruikt werden voor de Anatomie school. Na hier wat rondgekeken te hebben viel ons op dat er 3 koepeltenten op het kerkhof stonden, best apart maar het slaapt vast rustig ?. Helaas moeten we terug richting hotel om onze bagage op te halen en richting vliegveld te gaan, de lang gekoesterde droom om naar Schotland te gaan van Carolien is ten einde. Wat een geweldige stedentrip en zeker een voor in de boeken, ik ga zeker terug naar Schotland!



Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!